Acute stress vormt normaal gezien geen probleem voor het lichaam. We zijn in staat ons snel aan te passen aan de verstorende omstandigheden. Wanneer die stress echter langdurend van aard (chronische stress) is, heeft het lichaam onvoldoende mogelijkheden om te recupereren. En dat is het moment waarop verschillende lichaamssystemen er de brui aan geven.

Spanning kan zich op vele manieren uiten maar is veelal te herkennen door toegenomen zenuwachtigheid, irritatie, vermoeidheid en in extreme gevallen ook agressiviteit. Fysiek krijgt men te maken met een verhoogde hartslag en bloeddruk, onregelmatige hartslag in de vorm van hartkloppingen, diarree, verstopping en wijdverspreide rug- en nekklachten. Sommigen hebben ook last van bevende handen, oorsuizen, concentratieproblemen, hoofdpijn en een verstoorde nachtrust.

Verhoogde nekspanning kan aanleiding geven tot hoofdpijn, misselijkheid en braken. De oorzaken zijn vrij uiteenlopend: een foutieve lichaamshouding, éénzijdige fysieke belasting, slijtagefenomenen zoals artrose en stress. Spanningshoofdpijn ontstaat vermoedelijk door verhoogde spierspanning van de nek- en schouderspieren, voornamelijk door een afwijkende lichaamshouding. Bovendien blijken deze spieren enorm gevoelig voor koude en zuurstoftekort door een verminderde doorbloeding. Migraine ontstaat dan weer als gevolg van de genetische aanleg, weersveranderingen, hormonale schommelingen tijdens de menstruatiecyclus en stress. Ook bepaalde voeding, slaaptekort en fysieke overbelasting kunnen aanleiding geven tot een migraineaanval.